Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Astrofizyka
    • Egzoplanety
    • Gwiazdy
    • Mgławice
  • Kosmologia
    • Ciemny wszechświat
    • Czarne dziury
    • Fale grawitacyjne
    • Galaktyki
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
    • Recenzje
  • Układ Słoneczny
    • Merkury
    • Wenus
    • Wenus
    • Ziemia
    • Księżyc
    • Mars
    • Pas Planetoid
    • Ceres
    • Planetoidy
    • Jowisz
    • Saturn
    • Uran
    • Neptun
    • Pas Kuipera
    • Pluton
    • Obiekty Pasa Kuipera
    • Planeta 9
    • Komety
Menu

Nowe mapy Tytana w podczerwieni

Posted on 26 marca 2016 by Radek Kosarzycki

pia20022

Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl

pia20022_figb

Obydwa powyższe zdjęcia wskazują cztery syntetyczne widoki Tytana stworzone na podstawie danych zebranych przez VIMS (spektrometr w zakresie optycznym i podczerwonym) zainstalowany na pokładzie sondy Cassini w latach 2004-2015. Owe zdjęcia doskonale obrazują postęp jaki nastąpił w tworzeniu wyraźnych map Tytana z licznych obserwacji przeprowadzonych za pomocą instrumentu VIMS w różnych warunkach oświetlenia i widoczności.

Od 2004 roku sonda Cassini przelatywała w pobliżu Tytana średnio raz w miesiącu, korzystając z okazji do obserwowania tego księżyca jak i do zmiany trajektorii lotu. Z  każdym przelotem, instrument VIMS uzupełniał swoją mapę Tytana.

Stworzenie jednorodnej globalnej mapy Tytana to spore wyzwanie, wszak warunki obserwacyjne mogą ulegać dużym zmianom między kolejnymi przelotami sondy w pobliżu księżyca. Zmianie ulega kąt padania Słońca na powierzchnię, oraz położenie sondy względem powierzchni podczas obserwacji. Tego typu zmiany mogą jeszcze bardziej utrudnić odejmowanie wpływu rozpraszania i absorpcji światła przez gęstą, mglistą atmosferę Tytana. Zmiany pór roku mogły także odegrać swoją rolę w zmianie wyglądu powierzchni Tytana w trakcie długiej misji sondy Cassini. Wszystkie powyższe czynniki składają się na złożony problem, nad którego rozwiązaniem wciąż pracują naukowcy.

Na każdej mozaice zdjęcia od lewej do prawej przedstawiają różne widoki w szerokim spektrum widmowym instrumentu VIMS. Górny rząd obrazów przedstawia określony region: w pierwszym przypadku jest to 80-kilometrowej średnicy krater impaktowy Sinlap, a w drugim okolice miejsca lądowania próbnika Huygens. Dolny rząd przedstawia mapy półkuli na których powyższe regiony się znajdują.

Źródło: NASA

Nawigacja wpisu

← Google dzisiaj przypomina o konkursie Google Lunar X-Prize
Dawne pokłady lodu wskazują na zmianę osi obrotu Księżyca →

NAJNOWSZE

  • 20 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Bennu i Ryugu mogą pochodzić z tej samej rodziny asteroid
  • 20 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Gigantyczne osuwisko na Księżycu? Nowe badania próbek Apollo 17 dają odpowiedź
  • 20 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Nowy księżyc Urana. Nawet sonda Voyager go nie zarejestrowała
  • 20 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Astronomowie odkryli niezwykły układ czterech gwiazd. Wśród nich dwie są nieudane
  • 5 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki NASA zakończyła misję. Nie udało się odzyskać kontroli nad sondą

PATRONITE

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme