Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Astrofizyka
    • Egzoplanety
    • Gwiazdy
    • Mgławice
  • Kosmologia
    • Ciemny wszechświat
    • Czarne dziury
    • Fale grawitacyjne
    • Galaktyki
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
    • Recenzje
  • Układ Słoneczny
    • Merkury
    • Wenus
    • Wenus
    • Ziemia
    • Księżyc
    • Mars
    • Pas Planetoid
    • Ceres
    • Planetoidy
    • Jowisz
    • Saturn
    • Uran
    • Neptun
    • Pas Kuipera
    • Pluton
    • Obiekty Pasa Kuipera
    • Planeta 9
    • Komety
Menu

Mgławica IC 418 okiem Kosmicznego Teleskopu Hubble’a

Posted on 19 czerwca 2017 by Radek Kosarzycki
Źródło: NASA/STScI/AURA

Na powyższym zdjęciu wykonanym w 2000 roku przez Kosmiczny Teleskop Hubble, mgławica planetarna IC 418 świeci niczym wielobarwny kamień szlachetny. IC 418 znajduje się jakieś 2000 lat świetlnych od Ziemi w kierunku gwiazdozbioru Zająca.

Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl

Mgławica planetarna stanowi ostatni etap ewolucji gwiazdy podobnej do naszego Słońca. Gwiazda w centrum IC 418 była czerwonym olbrzymem jeszcze kilka tysięcy lat temu, lecz w pewnym momencie odrzuciła swoje zewnętrzne warstwy w przestrzeń kosmiczną tworząc w ten sposób mgławicę, która jak dotąd rozrosła się do średnicy ok. 0,1 roku świetlnego. Po gwieździe pozostało w centrum mgławicy gorące jądro czerwonego olbrzyma. Promieniowanie ultrafioletowe emitowane przez jądro  przenika otaczający gwiazdę gaz powodując jego świecenie. Przez najbliższe kilka tysięcy lat mgławica będzie stopniowo rozpraszana w przestrzeń kosmiczną, a gwiazda będzie stopniowo stygła i gasła przez kolejne miliardy lat jako biały karzeł. Nasze Słońce także czeka taki sam los, ale na szczęście, stanie się to dopiero za jakieś 5 miliardów lat.

Powyższe zdjęcie IC 418 przedstawiono w kolorze – dzięki czemu widać różne filtry wykorzystane do wyizolowania promieniowania pochodzącego z rónych pierwiastków chemicznych. Kolor czerwony przedstawia światło wyemitowane przez zjonizowany azot (najchłodniejszy gaz w mgławicy, znajdujący się najdalej od gorącego jądra), kolor zielony przedstawia emisję pochodzącą od wodoru a niebieski od zjonizowanego tlenu (najgorętszego gazu, najbliższego gwieździe centralnej). Zachwycająca tekstura mgławicy dopiero teraz została odkryta przez HST, a jej pochodzenie jest wciąż niejasne.

Źródło: NASA

Nawigacja wpisu

← Red Dots: Poszukiwanie ziemskich planet wokół Proxima Centauri trwa
NASA publikuje katalog misji Kepler z setkami nowych kandydatek na planety →

AUTOR

NAJNOWSZE

  • 4 września 2025 by Radek Kosarzycki InSight odsłania wnętrze Czerwonej Planety. Niespodzianka w jądrze Marsa
  • 4 września 2025 by Radek Kosarzycki Najstarsza czarna dziura? Niezwykłe odkrycie teleskopu Jamesa Webba
  • 28 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Europejska walka z kosmicznymi śmieciami nabiera tempa na Teneryfie
  • 28 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Kosmiczna zagadka rozwiązana. Gwiazda zgasła przez pyłowy dysk
  • 28 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki SpaceX podniesie orbitę stacji kosmicznej. W ten sposób przetestuje system, który zakończy projekt ISS

PATRONITE

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme