Symulacje komputerowe opracowane przez astrofizyków z Uniwersytetu Tohoku w Japonii pozwoliły na opracowanie nowej teorii opisującej pochodzenie supermasywnych czarnych dziur. Zgodnie z tą teorią, prekursorki supermasywnych czarnych dziur rosną nie tylko pożerając gaz z przestrzeni międzygwiezdnej, ale także same gwiazdy. Taka teoria pozwala wyjaśnić dużą liczbę supermasywnych czarnych dziur obserwowanych obecnie. Niemal każda galaktyka we…
Kategoria: Kosmologia
SW: W jaki sposób rosną czarne dziury?
Naukowcy z Centrum Astrofizyki na Harvardzie oraz Black Hole Initiative (BHI) rzucają nowe światło na to jak czarne dziury rosną na przestrzeni czasu. Aby tego dokonać badacze stworzyli nowy model, który pozwala sprawdzić czy procesem dominującym jest wzrost przez akrecję materii czy też przez łączenie z innymi czarnymi dziurami. Dr Abraham Loeb z Harvardu wraz…
Rozbłysk okolic czarnej dziury zarejestrowany na filmie
Astronomowie zarejestrowali moment wyrzucenia gorącej materii z prędkością bliską prędkości światła z okolic czarnej dziury. Rozbłysk został zarejestrowany za pomocą Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra. Czarna dziura i towarzysząca jej gwiazda tworzą układ o nazwie MAXI J1820 + 070, zlokalizowany w naszej galaktyce około 10 000 lat świetlnych od Ziemi. Czarna dziura w MAXI J1820 + 070…
SW: Bingo! Znalazła się brakująca część materii barionowej we Wszechświecie
Od początku lat dziewięćdziesiątych astronomowie wiedzieli, że we Wszechświecie brakuje mnóstwa materii. I bynajmniej nie chodziło o ciemną materię i ciemną energię, a o zwykłą materię barionową, z której zbudowane są gwiazdy, planety, a także my sami. Z tego co widzimy w pozostałościach po Wielkim Wybuchu, we wszechświecie powinno być dwa razy więcej materii barionowej…
ALMA obserwuje błyskające centrum Drogi Mlecznej
Astronomowie korzystający z Obserwatorium ALMA zarejestrowali kwazi-okresowe mrugnięcia na falach milimetrowych, pochodzące z okolic supermasywnej czarnej dziury w centrum Drogi Mlecznej. Badacze zakładają, że owe błyski spowodowane są rotacją plam radiowych okrążających Sgr A* po orbicie o średnicy mniejszej od orbity Merkurego wokół Słońca. To niezwykle ciekawa okazja do badania czasoprzestrzeni podlegającej ekstremalnej grawitacji. Od…
Astronomowie odkrywają najbliższą czarną dziurę
Zespół astronomów z Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) oraz innych instytutów odkrył czarną dziurą leżącą zaledwie 1000 lat świetlnych od Ziemi. Znajduje się ona najbliżej Układu Słonecznego ze wszystkich dotąd odkrytych czarnych dziur i stanowi element układu potrójnego, który można zaobserwować gołym okiem. Badacze odkryli dowody na istnienie niewidocznego obiektu śledząc dwie towarzyszące mu gwiazdy za…
SW: A gdyby tak zaawansowana cywilizacja chciała ogłosić całej galaktyce swoje istnienie…
Choć od kilkudziesięciu lat nasłuchujemy przestrzeni kosmicznej, to póki co nikogo (jeżeli nie liczyć słynnego sygnału Wow!) jeszcze nie usłyszeliśmy. Teraz, grupa naukowców przedstawiła swój sposób na poszukiwanie sygnałów od innych cywilizacji. Jakby tego było mało, wiemy już, w którą stronę i jaki instrument powinniśmy zwrócić. W naszej galaktyce, w Drodze Mlecznej, znajduje się od dwustu…
SW: Astronomowie precyzyjnie przewidują ruch czarnych dziur w odległej galaktyce
Wyobraź sobie, że siedzisz w swoim biurze. Opracowany przez Ciebie model stwierdził, że w odległej galaktyce pół wszechświata stąd, 3,5 miliarda lat temu, właśnie za chwilę jedna supermasywna czarna dziura, krążąca wokół innej, jeszcze większej supermasywnej czarnej dziury, za chwilę uderzy w dysk gazowy otaczający tę drugą. Wtem, pojawia się sygnał! Ta historia jest tak…
Zdjęcie: Hubble fotografuje spiralę w spirali
Na pierwszy rzut oka bohaterem tego zdjęcia wykonanego za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a jest zwykła galaktyka spiralna, w której widać dwa ramiona wychodzące z centralnie umieszczonej poprzeczki składającej się z gwiazd i materii przecinającej centrum galaktyki. W rzeczywistości jednak w ramionach spiralnych są kolejne pierścienie: spirale wewnątrz spirali. Tego rodzaju morfologię określa się mianem struktury…
Galaktyki satelitarne odkrywają związek między halo ciemnej materii a powstawaniem galaktyk
Tak jak słońce ma planety, a planety mają księżyce, nasza galaktyka ma galaktyki satelitarne, a niektóre z nich mogą mieć własne mniejsze galaktyki satelitarne. To znaczy, że Wielki Obłok Magellana (LMC), stosunkowo duża galaktyka satelitarna widoczna z półkuli południowej, prawdopodobnie przywiodła ze sobą co najmniej sześć własnych galaktyk satelitarnych, gdy po raz pierwszy zbliżyła się…