Jeżeli gwiazda jest masywna, osiem razy masywniejsza od Słońca, koniec jej życia jest zawsze spektakularny. Masywne gwiazdy w ostatnich tchnieniu życia eksplodują jako supernowe. W tym jednym momencie nierzadko świecą przez chwilę jaśniej, niż cała galaktyka, w której się znajdują. Okazuje się jednak, że przynajmniej część masywnych gwiazd nie ma takich inklinacji gwiazdorskich i woli…
Tag: Masywne gwiazdy
METISSE opowiada o życiu i śmierci masywnych gwiazd
Masywne gwiazdy to te, których masa jest ok. 10 razy większa od masy Słońca. Gwiazdy tego typu powstają znacznie rzadziej od swoich mało masywnych towarzyszek. Mimo to, to one najbardziej przyczyniają się do ewolucji gromad gwiazd i galaktyk. Masywne gwiazdy są prekursorami wielu jasnych i energetycznych zdarzeń we wszechświecie, włącznie z wzbogacaniem swojego otoczenia w…
Kosmiczny Teleskop Hubble’a bada procesy powstawania planet w gromadzie gwiazd Westerlund 2
Kosmiczny Teleskop Hubble’a został wykorzystany do przeprowadzenia trwającego trzy lata badania zatłoczonej, masywnej i młodej gromady gwiazd Westerlund 2. Badania wykazały, że materia otaczająca gwiazdy w pobliżu centrum gromady jest w tajemniczy sposób pozbawiona dużych, gęstych obłoków pyłowych, które mogłyby stać się planetami za kilka milionów lat. Za ich brak odpowiadają najbardziej masywne i najjaśniejsze…
Obserwowanie narodzin masywnego układu podwójnego
Naukowcy z RIKEN Cluster of Pioneering Research w Japonii, Uniwersytetu Technicznego Chalmersa w Szwecji oraz Uniwersytetu Wirginii w USA wraz ze współpracownikami przeprowadzili obserwacje obłoku molekularnego zapadającego się w dwie masywne protogwiazdy, które z czasem utworzą układ podwójny. Choć wiemy, że większość najmasywniejszych gwiazd posiada gwiezdnych towarzyszy, nie wiemy jak dochodzi do powstania takich układów…
Nowe modele pozwalają zajrzeć do serca Mgławicy Rozeta
Dziura w samym sercu zachwycającego, przypominającego różę obłoku międzygwiezdnego zdumiewa astronomów od dziesięcioleci. Nowe badania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Leeds oferują wyjaśnienie różnicy między wiekiem i rozmiarami centralnego otworu w Mgławicy Rozeta a jej gwiazd centralnych. Mgławica Rozeta znajduje się wewnątrz Drogi Mlecznej i oddalona jest od Ziemi o około 5000 lat świetlnych….
Nadmiar masywnych gwiazd w Wielkim Obłoku Magellana
Międzynarodowy zespół astronomów odkrył „zdumiewający” nadmiar masywnych gwiazd w pobliskiej galaktyce. Odkrycie, którego dokonano podczas obserwacji gigantycznego obszaru gwiazdotwórczego 30 Doradus w Wielkim Obłoku Magellana, niesie za sobą spore konsekwencje dla naszej wiedzy o tym jak gwiazdy zmieniły pierwotny Wszechświat w ten, w którym żyjemy obecnie. Wyniki prac zespołu opublikowano w periodyku Science. „Byliśmy zszokowani, gdy…
Zewnętrzne granice Drogi Mlecznej
Słońce znajduje się wewnątrz jednego z ramion spiralnych Drogi Mlecznej, mniej więcej w dwóch trzecich drogi od centrum Galaktyki do jej zewnętrznej krawędzi. Z uwagi na fakt, że znajdujemy się wewnątrz dysku galaktyki, przesłonięcie przez pył i liczba źródeł wzdłuż linii wzroku sprawiają, że tworzenie map galaktyki jest trudnym zadaniem. Astronomowie uważają, że Droga Mleczna…
ALMA obserwuje narodziny masywnej gwiazdy
Gwiazdy powstają z gazu i pyłu unoszącego się w przestrzeni międzygwiezdnej. Jednak jak dotąd astronomowie wciąż do końca nie rozumieją w jaki sposób powstają masywne gwiazdy, które czasami obserwują w przestrzeni kosmicznej. Jednym z problemów jest rotacja gazu. Obłok macierzysty rotuje powoli w początkowych stadiach procesu, z czasem rotacja przyspiesza wraz z kurczeniem się rozmiarów…
Hubble obserwuje procesy gwiazdotwórcze w Pannie
Choć procesy formowania i ewolucji galaktyk wciąż nie są do końca poznany, warunki panujące w określonego typu galaktykach – tak zwanych galaktykach gwiazdotwórczych – mogą powiedzieć nam bardzo dużo o ich ewolucji w czasie. Galaktyki gwiazdotwórcze zawierają obszar (lub wiele obszarów) w których gwiazdy powstają w niesamowitym tempie, zużywając przy tym gaz w dużo większym…
Iota Orionis: pulsująca latarnia kosmiczna
Astronomowie pracujący w ramach projektu BRITE (BRight Target Explorer) Constellation oraz Obserwatorium Ritter odkryli powtarzalne, jednoprocentowe skoki jasności bardzo masywnej gwiazdy, które potencjalnie mogą zmienić naszą obecną wiedzę o takich gwiazdach. Iota Orionis to układ podwójny z łatwością dostrzegalny gołym okiem – to najjaśniejsza gwiazda miecza Oriona. Jej unikalna zmienność, opisana w periodyku Monthly Notices of…